- bajdurzyć
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldebajdurzycacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}bajdurzyć{{/stl_39}}{{stl_41}} (-ę){{/stl_41}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} quasseln, dummes Zeug reden{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
bajdurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, bajdurzyćrzę, bajdurzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 7}} opowiadać, zwykle rozwlekle, rzeczy pozbawione sensu, głupoty, bajdy, brednie; ględzić, bredzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bajdurzyć o dawnych czasach. Bajdurzyć o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bajdurzyć — ndk VIb, bajdurzyćrzę, bajdurzyćrzysz, bajdurzyćurz, bajdurzyćył pot. «mówić bajdy; ględzić» Bajdurzyć o swoim powodzeniu, o sukcesach … Słownik języka polskiego
bajdurzenie — n I rzecz. od bajdurzyć … Słownik języka polskiego
paplać — dk IX, paplaćlę, paplaćlesz, paplaj, paplaćał, paplaćany, rzad. ndk I, paplaćam, paplaćasz, paplaćają, paplaćaj pot. «mówić dużo i bez potrzeby; pleść, bajdurzyć» Paplać godzinami o niczym … Słownik języka polskiego